odamdayım, can sıkıntısından ne yapcamı düşünürken, arkadaşların tuhaf muhabbeti ilgimi çekiyor:
A: küllüğüm nerde len?
B: orda.
A: ordaaaa bir köy var uzaktaaaa.
B: (arkadaş fazla hızlı buldu ki) ordaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa bir köy var uzaktaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
A + B : o köyyyyyyyyyyyyyyyyyy bizim köyümüzdüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüüür
hani orhan veli'nin bir şiiri var
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acayip, kuşların hali.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
- Akşamüstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti basımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük su fani dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
aynen, yalnız bende değil manyaklık hali.